یکی هست که تمام دلخوشی هاش
سرابیه که دائم دور میشه
درختی که زمستونه همیشه
تو سرمایی که میپوسونه ریشه
کسی که قسمتش از دار دنیا
یه بهت ممتده از پشت شیشه
مثل شمعی که بی پروانه هر روز
نه میسوزه نه از غم اب میشه
هر از گاهی به یاد باغ رویاش
گلای کاغذیشو اب میده
لب ماه شبای بی سرانجام
امیدشو به فردا تاب میده

یکی هست که تمام دلخوشی هاش
سرابیه که دائم دور میشه
درختی که زمستونه همیشه
تو سرمایی که میپوسونه ریشه
کسی که قسمتش از دار دنیا
یه بهت ممتده از پشت شیشه
مثل شمعی که بی پروانه هر روز
نه میسوزه نه از غم اب میشه
هر از گاهی به یاد باغ رویاش
گلای کاغذیشو اب میده
لب ماه شبای بی سرانجام
امیدشو به فردا تاب میده
هر از گاهی به یاد باغ رویاش
گلای کاغذیشو اب میده
لب ماه شبای بی سرانجام
امیدشو به فردا تاب میده