من و تو و زمین حضوری اتفاقی خطوط خالی از خمیم و بی تلاقی
پر از شنیدنی ترین ترانه هاییم ببین اسیر این سکوت بد صداییم
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
میجوشاند در من شعری گاهی یادت در فاصله ها
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
میجوشاند در من شعری گاهی یادت در فاصله ها
من و تو و زمین حضوری اتفاقی خطوط خالی از خمیم و بی تلاقی
نگاه بی تفاوتم صدای سردم من از سراب آسمونت توبه کردم
آهای خزون داغ باغ بی بهاری شبیه چهره ام شدم کجای کاری
طنین موج و ساحلم خبر نداری ...
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
میجوشاند در من شعری گاهی یادت در فاصله ها
می آمیزم با چشمانت از تو در تو بی تو هر حادثه را
میجوشاند در من شعری گاهی یادت در فاصله ها