بازم سال تازه حس و حال غم داده
باز امثال من و تو که مثلمون زیاده
که هر روزمون هنوز عین دیروزه
همه رویاهامون تو گذشت زمان میسوزه
همه بهم میگن میری از دست
همه فرصتاتو میدی از دست
ولی شایدم تقصیر من نیست
چون رو به هر راهی میرم به روم بسته ست
یه وقتایی یادم میره الان کجام
حس میکنم پاهام از زمین جدان
ساعت ها به یه نقطه خیره میشم
تموم رنگای روشن رنگ تیره میشن
دیگه یادم میره لبخند بزنم
باورم نمیشه که این آدم منم
که تنها و ناراحت و ناامیدم
کاش خواب بودم این روزارو نمیدیدم
بعضی وقتا برای آروم شدن چشمامو میبندم
بعضی وقتا به سقف خیره میشم بدون دلیل میخندم
یه روزایی پا میشم از خواب با یه دلهره
حس میکنم تمام دنیا از دستم دلخوره
همش توی خونت تو بگیر بشین ببین
ثانیه هات دارن حروم میشن
گم میشن این روزای لعنتی
ولی به چه قیمتی
دلت میخواد زندگیتو کسی نبینه
این روزا زندگی همه همینه
زل زدن به دیوار موسیقی و گیتار
سیگار بعد چایی و چایی بعد سیگار
حوصله ی حرفای خودتم نداری
میخوای آروم باشی ولی نمیشه که نباری
تو هر روز و هر شب و هر دقیقه
فقط اشکاته که باهات رفیقه
کسی حال این روزاتو نمیفهمه
از خودت میپرسی که چرا اینه سهم من
از این دنیای سرد و بی رحم
که اینجوری زندگی کنم و بعد بمیرم
بعضی وقتا برای آروم شدن چشمامو میبندم
بعضی وقتا به سقف خیره میشم بدون دلیل میخندم
یه روزایی پا میشم از خواب با یه دلهره
حس میکنم تمام دنیا از دستم دلخوره